گفت ما ب درد هم نمیخوریم و رفت............

اما هیچگاه نفهمید که من او را برای "دردهایم" نمیخواستم

باید سفر کرد از اینهمه تکرار،
باید عبور کرد؛
از کنار درختان ایستاده،
از کنارِ تپه‌ها و کوه‌های بی‌هدف،
و از کنار آدم‌های غمگینی که
هیچ مقصدی برای رفتن ندارند،
آدم‌هایی که از یک‌جا ماندن و تکرار،
خسته‌اند و در غارِ سکوتِ خویش، فرو رفته‌اند.
گاهی آنقدر فضای تکراریِ این شهر، دلت را می‌زند که
بی‌هوا بار و بندیل می‌بندی و
خودت را به دستانِ نوازشگرِ جادّه می سپاری...
گاهی آدم محتاج می‌شود به لَختی حواس پرتی،
به تماشای خطوط ممتدی که پشتِ عبورِ خیابان جا می‌مانند
و به تو یادآور می‌شوند که،
روزهای سخت، تمام خواهند‌شد.
باید سفر کرد گاهی،
که هیچ‌چیز به اندازه‌ی یک عبورِ طولانی، حال آدم را خوب نمی‌کند...

 ازدواج یک جاده دو طرفه است؛

همان حرفی را بزنید که دوست دارید بشنوید

همان‌‌ طوری رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کند

 “زن”..

  بام نیست

 تا برای هواخوری به سراغش بروی

 “آسمان” است پروازرابیاموز…

 سیگارنیست

 که بکشی وتمامش کنی

 “اکسیژن” است اورا نفس بکش…